دبیر

* امام رضا عليه السلام: زيارَةُ قَبرِ أبي مِثلُ زِيارَةِ قَبِر الحُسَينِ؛

زيارت قبر پدرم، موسى بن جعفر عليه السلام، مانند زيارت قبر حسين‏(ع) است.

* روايت شده است:

أنّهُ (الکاظِم (ع)) کانَ يَبِکي مِن خَشيَةِ اللَّهِ حَتّى‏ تَخضَلَّ لِحيَتُهُ بِالدُّمُوعِ؛

امام کاظم همواره از بيم خدا مى‏گريست، چندان که محاسنش از اشک تر مى‏شد.

 * امام کاظم ‏عليه السلام:

ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ: نَکثُ الصَّفَقَةِ و تَرکُ السُّنَّةِ و فِراقُ الجَماعَةِ؛

سه چيز تباهى مى‏آورد: پيمان شکنى، رها کردن سنّت و جدا شدن از جماعت.

* امام کاظم ‏عليه السلام: عَونُکَ لِلضَّعيفِ أفضَلُ الصَّدَقَةِ؛

 کمک کردن تو به ناتوان، بهترين صدقه است.

* امام کاظم‏ عليه السلام: لَو کانَ فِيکُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا؛

 اگر به تعداد اهل بدر (مؤمن کامل) در ميان شما بود، قائم ما قيام مى‏کرد.

* امام کاظم‏ عليه السلام: لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحاسِب نَفسَهُ في کُلِّ يَومٍ؛

 کسى که هر روز خود را ارزيابى نکند، از ما نيست.

* امام کاظم ‏عليه السلام: ما مِن شَى‏ءٍ تَراهُ عَيناکَ إلّا و فيهِ مَوعِظَةٌ؛

 در هر چيزى که چشمانت مى‏بيند، موعظه‏اى است.

* امام کاظم ‏عليه السلام:

مَن کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَف َّ اللَّهُ عَنهُ عَذابَ يَومِ القِيامَة؛

هر کس خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب خود را در روز قيامت از او باز مى‏دارد.

 * امام کاظم ‏عليه السلام:

إذا کانَ ثَلاثَةٌ في بَيتٍ فَلا يَتَناجى‏ إثنانِ دونَ صاحِبِهِما فَإنَّ ذلِکَ مِمّايَغُمُّهُ؛

هر گاه سه نفر در خانه ‏اى بودند، دو نفرشان با هم نجوا نکنند؛ زيرا نجوا کردن، نفر سوم را ناراحت مى‏کند.

* امام کاظم‏ عليه السلام:

إيّاکَ أن تَمنَعَ في طاعَةِ اللَّهِ فَتُنفِقُ مِثلَيهِ في مَعصِيَةِ اللَّهِ؛

مبادا از خرج کردن در راه طاعت خدا خوددارى کنى، و آن‏گاه دو برابرش را در معصيت خدا خرج کنى.

* امام کاظم ‏عليه السلام:

لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَينَکَ و بَينَ أخيکَ وَأبْقِ مِنها فَإنَّ ذَهابَها ذَهابُ الحَياءِ؛

مبادا حريم ميان خود و برادرت را (يکسره) از ميان ببرى؛ چيزى از آن باقى بگذار؛ زيرا از ميان رفتن آن، از ميان رفتن شرم و حيا است.

* امام کاظم ‏عليه السلام: أبلِغ خَيراً و قُل خَيراً ولا تَکُن أمُّعَةً؛

خير برسان و سخن نيک بگو و سست رأى و فرمان‏برِ هر کس مباش.

*امام کاظم ‏عليه السلام: المُصيبَةُ لِلصّابِرِ واحِدَةٌ و لِلجازِعِ اثنَتانِ؛

مصيبت براى شکيبا يکى است و براى ناشکيبا دو تا.

* امام کاظم‏ عليه السلام: الصَّبرُ عَلَى العافِيَةِ أعظَمُ مِنَ الصَّبرِ عَلَى البَلاءِ؛

شکيبايى در عافيت بزرگ‏تر است از شکيبايى در بلا.